مدل‌سازی ارتباطات مکانی زمانی در یک سیستم راهیابی بافت آگاه با استفاده از سفارشی‌سازی جبر چند بازه‌ای فازی

گسترش روزافزون فناوریهای بیسیم و همراه، تجهیزات و ریزپردازنده­های الکترونیکی و وسایل ارتباطی مختلف،حوزه محاسبات بافت آگاه را با پیشرفت قابل توجهی مواجه ساخته است. آنچه بطور مستقیم مدلسازی بافت را میسر می­سازد، مدلسازی ارتباط[1] آن بافت با کاربر می­باشد. مکان و زمان مهمترین پارامترهای موثر در یافتن بافتهای مرتبط بوده و بقیه انواع ارتباطات به این پارامترها وابسته­اند. مقاله حاضر به مدلسازی ارتباطات مکانی زمانی در سیستمهای اطلاعات مکانی می­پردازد بطوریکه کلیه ارتباطات مکانی (توپولوژیک، متریک و جهتی) را در بعد زمان پوشش دهد و ویژگیهای کاربر و بافتهای مرتبط را لحاظ نماید. نوآوری تحقیق حاضر بکارگیری اصول و مفاهیم جبر چند بازه­ای آلن به همراه پرسش و پاسخ دامنه ای پویای ورونوی مبنا[2]می­باشد. مدل داده پیشنهادیبر اساس ویژگیهای کاربر سوار بر یک وسیله نقلیه با مکان، زمان، سرعت و جهت مشخص در یک محیط شهری با رویکرد فازی (با دو استراتژی بدبینانه و خوش بینانه) طراحی و پیاده سازی شد. ارزیابی مدل پیاده­سازی شده در سناریوی راهیابی گردشگر در سه مسیر مختلف واقع در مناطق 3، 6 و 11 شهرداری تهران بر اساس سه پارامتر دقت، زمان اجرا و رضایتمندی کاربران انجام شد. به منظور تست دقت مدل، نرم­افزار طراحی شده در سه مسیر مختلف در منطقه مورد مطالعه توسط سه گردشگر مختلف در سه بازه زمانی و با دو سرعت متوسط متفاوت، 100 بار تکرار گردید. سپس تشخیص هر یک از بافتهای موجود توسط تقریب بای­نومیال یکطرفه با سطح اطمینان 95% بررسی شد. همچنین از دو شاخص درستی و یادآوری نیز به منظور ارزیابی تشخیص بافتها در کل مسیر استفاده گردید. نتایج حاصل از پیاده سازی و ارزیابی کارایی مدل را در یک سیستم اطلاعات مکانی بافت آگاه شهری خاطر نشان می­سازد.